Urodził się w 1973 roku. Mieszka w centrum Polski pod Włocławkiem. Z wykształcenia jest magistrem inżynierem mechanikiem, a swoją przygodę muzyczną z akordeonem rozpoczął w wieku 10 lat przystępując do nauki w Szkole Muzycznej we Włocławku.

Z sukcesem ukończył I stopień SM i zapewne kontynuowałby naukę gry na akordeonie, gdyby nie brak dostępu do odpowiedniego instrumentu z barytonami i z uwagi na mocno ograniczony w tamtych czasach dostęp do nut na wymagany poziom II stopnia. Po skończeniu edukacji w Szkole Muzycznej jeszcze przez kilka lat był czynnym akordeonistą, grając na różnych imprezach okolicznościowych, aż do momentu rozpoczęcia nauki na studiach.

Przez kolejne 25 lat instrument leżał w futerale i był wyciągany okazjonalnie.

Po wielu latach pasja akordeonowa powróciła. Piotr jest przykładem na to, że po długoletniej przerwie można z sukcesem wrócić do gry na akordeonie. Udziela się na forach akordeonowych, założył swój kanał na YouTube. Zabawa w akordeonistę amatora trwa już kilka lat, przybywają kolejne filmy z jego udziałem. Dzięki własnej inwencji nawiązał kontakt z wirtuozem, aranżerem i zawodowym nauczycielem z USA Garym Dahlem. Miał niepowtarzalną okazję być przez pięć miesięcy Jego jedynym uczniem w Polsce, a może nawet i w Europie. Gary niestety nagle odszedł w wieku 80 lat pozostawiając mu dużo autorskich opracowań utworów znanych i lubianych.

Piotr nawiązał kontakty z Arrigo Tomasim, który jest świetnym aranżerem i propagatorem muzyki akordeonowej na świecie, a także z osobami, które współpracowały z najsłynniejszym jazzowym akordeonistą Frankiem Marocco. Owocem tych kontaktów są nagrania dostępne na kanale YouTube Piotra, w których prezentuje wykonania na podstawie autorskich opracowań w/w akordeonistów.

W 2020 roku Piotr wystąpił w międzynarodowym konkursie Confédération Mondiale de l’Accordéon – niektórzy określają te zawody jako „Mistrzostwa akordeonu”. Z uwagi na pandemię konkurs odbywał się w formule on-line. Piotr startował w kategorii Amatorzy Zaawansowani powyżej 36 lat i zajął wysokie 6 miejsce.

Obecnie jego podejście do muzyki akordeonowej wygląda zdecydowanie inaczej, niż to miało miejsce 30 lat temu. Gra repertuar, który lubi i który sprawia mu i najbliższym przyjemność, a dogodniejszy dostęp do nut zachęca do szukania nowych wyzwań i poszerzania repertuaru. Pasja muzyczna trwa, a nieustająca potrzeba doskonalenia się powoduje, że akordeon stał się nierozłącznym przyjacielem życia, zgodnie z mottem Harolda Taylora: „Źródłem wszelkich osiągnięć jest wola, by być tak dobrym, jak to tylko możliwe”.